Adı: Skiflərə məxsus ox ucluqları
Yerləşdiyi ərazi: Ceyrançöl, Keşikçidağ Kurqanlar Vadisi
Aşkarlandığı tarix: 25.08.2024-05.10.2024-cü il
Dövrü: Son tunc-erkən dəmir dövrü (Xocalı-Gədəbəy mədəniyyəti)
Saxlandığı yer: “Keşikçidağ” Dövlət tarix-mədəniyyət qoruğunun fondu
Bu artefakt, öz unikallığı və qədimliyi ilə xüsusilə fərqlənir. Yaxın Şərqdə zaman-zaman yağmayalayıcı hücumlar, müəyyən dövrlər isə bu torpaqlarda məskən salmaq mühüm rol oynamışdır. Bu başı borulu, üç qanadlı, rombşəkilli ox ucluqları ən qədim türk silahlarından biri hesab olunur. Karvan dərəsi kurqanında aşkar edilmiş ox ucluğu, qısa enli borusu olan sulğunc pərin davamını təşkil edir və qanadları qısadır. Belə tunc ucluq, böyük dəlici qüvvəyə malik olduğundan, qədim dövrdə məlum olan istənilən yaraqları deşir və çox dərinə işləyirdi. Bu unikal artefakt, qədim silah sənətinin və metallurgiyanın inkişaf mərhələlərini nümayiş etdirir. Skif mədəniyyətinə məxsus bu ox ucluqları yalnız döyüşdə istifadə olunmaqla qalmayıb, həm də o dövrün incə sənətkarlığının və estetik zövqünün bariz nümunəsi kimi qiymətləndirilir. Onun başı borulu dizaynı, oxun uç hissəsinin stabil qalmasına və havadakı hərəkətinin düzəldilməsinə şərait yaradır, bu da vurulan hədəfə daha güclü və dərin zərbə endirilməsinə səbəb olur. İki qanadlı və rombşəkilli forması, həm döyüş taktikalarında effektivliyi təmin edərkən, həm də silahın kəsici xüsusiyyətlərini vurğulayır.
Title: Scythian Arrowheads
Location: Jeyranchol, Keshikchidagh Kurgans Valley
Date of Discovery: August 25, 2024 – October 5, 2024
Period: Late Bronze – Early Iron Age (Khojaly-Gedebey Culture)
Storage Location: Fund of the “Keshikchidagh” State Historical and Cultural Reserve
This artifact stands out due to its uniqueness and antiquity. Throughout history, the Near East witnessed periods of both raiding campaigns and settlements, which played a crucial role in shaping the region. These socketed, three-bladed, rhomboid-shaped arrowheads are considered among the earliest Turkic weaponry. The arrowhead discovered in the Karvan Valley kurgan features a short, wide socket, continuing the tradition of sulgun pike points, with relatively short blades. Due to its high piercing power, such a bronze arrowhead could penetrate any known ancient armor and inflict deep wounds. This unique artifact reflects the stages of development in ancient weaponry and metallurgy. Belonging to Scythian culture, these arrowheads were not only used in combat but also exemplified the refined craftsmanship and aesthetic sense of the era. The socketed head design ensured the arrow’s stability and trajectory correction in flight, resulting in a stronger and deeper impact on the target. Its two-winged, rhomboid shape enhanced both the efficiency of battle tactics and the cutting capabilities of the weapon.
Название: Скифские наконечники стрел
Место нахождения: Джейранчёль, Долина курганов Кешикчидаг
Дата обнаружения: 25.08.2024 – 05.10.2024
Период: Поздний бронзовый – ранний железный век (Культура Ходжалы-Гядябей)
Место хранения: Фонд Государственного историко-культурного заповедника «Кешикчидаг»
Этот артефакт выделяется своей уникальностью и древностью. В течение веков территория Ближнего Востока подвергалась набегам, а в определённые периоды здесь формировались поселения, что сыграло важную роль в исторических процессах. Обнаруженные втульчатые, трёхлопастные, ромбовидные наконечники стрел считаются одними из древнейших видов тюркского вооружения.
Наконечник стрелы, найденный в кургане ущелья Карван, имеет короткую широкую втулку, продолжающую лезвие с заострёнными краями, а его лопасти сравнительно короткие. Благодаря высокой пробивной способности такие бронзовые наконечники могли легко пробивать любую известную в древности броню и наносить глубокие раны.
Этот уникальный артефакт демонстрирует этапы развития древнего оружейного дела и металлургии. Наконечники стрел, относящиеся к скифской культуре, использовались не только в боевых действиях, но также являлись образцом тонкого художественного мастерства и эстетического вкуса той эпохи.
Втульчатая конструкция наконечника обеспечивала стабильность полёта стрелы и способствовала её точности, что позволяло наносить более мощные и глубокие удары по цели. Двухлопастная ромбовидная форма не только повышала эффективность в бою, но и подчёркивала режущие свойства этого оружия, делая его важной частью военной тактики древности.
