Ləçəkvari ox ucluğu
Aşkarlandığı yer və tarixi: “Keşikçidağ” kurqanlar vadisi, Sarıyoxuş dərəsi, 1 saylı kurqan.2021-ci il
Dövrü: Son tunc – erkən dəmir (Xocalı-Gədəbəy mədəniyyəti)
Saxlandığı yer: “Keşikçidağ” Dövlət tarix-mədəniyyət qoruğunun fondu
Ceyrançöldə aparılmış arxeoloji qazıntılar nəticəsində əldə olunmuş ləçəkvari ox ucluğu, gül ləçəyinə bənzəyən forması ilə seçilən bir ox ucu növüdür. Bu ox ucluğu tayfa başçısının yaxın silahdaşı hesab edilən sərkədənin çənə hissəsinə batmış vəziyyətdə aşkarlanmışdır. Ehtimal edilir ki, məhz bu ox ucluğu həmin sərkərdənin ölümünə səbəb olmuşdur. Bu maddi-mədəniyyət nümunəsinin radiokarbon analizləri aparılmış, e.ə 16-15 əsrlərə aid olduğu təsdiqlənmişdir.
Bu cür ox ucları əsasən estetik görünüşü və aerodinamik xüsusiyyətləri ilə fərqlənir. Onlar qədim dövrlərdə, xüsusilə də Şərq xalqları və türk-müsəlman mədəniyyətlərində geniş istifadə olunub. Bu ox ucları həm döyüşdə, həm də ovçuluq məqsədilə işlədilmişdir. Onların xüsusi dizaynı, hədəfə daha yaxşı nüfuz etməyi və yaralayıcı təsir göstərməyi təmin edirdi.
Title: Petal-Shaped Arrowhead
Place and Date of Discovery: Keshikchidagh Kurgan Valley, Sariyokhush Deresi Kurgan No. 1, 2021
Period: Late Bronze – Early Iron Age (Khojaly-Gedebey Culture)
Current Location: Fund of the “Keshikchidagh” State Historical-Cultural Reserve
The petal-shaped arrowhead, discovered during archaeological excavations in Jeyranchöl, is distinguished by its resemblance to a flower petal. This particular arrowhead was found embedded in the jaw of a high-ranking warrior, presumed to be a close companion of the tribal chief. It is believed that this arrowhead was the cause of his death. Radiocarbon analysis has dated the artifact to the 16th–15th centuries BCE.
These arrowheads are notable for their aesthetic appearance and aerodynamic properties. They were widely used in ancient times, especially among Eastern civilizations and Turkic-Islamic cultures. Their unique design allowed for better penetration of targets and increased wounding efficiency, making them effective for both warfare and hunting.
Название: Лепестковидный наконечник стрелы
Место и дата обнаружения: Долина курганов «Кешикчидаг», ущелье Сарыёхуш, курган №2 – 06.2021
Период: Поздний бронзовый – ранний железный век (культура Ходжалы-Гядябей)
Место хранения: Фонд Государственного историко-культурного заповедника «Кешикчидаг»
Лепестковидный наконечник стрелы, найденный в ходе археологических раскопок в Джейранчёле, представляет собой уникальный образец оружия, отличающийся формой, напоминающей лепесток цветка. Этот наконечник был обнаружен в кости нижней челюсти воина, считавшегося ближайшим соратником вождя племени. Предполагается, что именно этот выстрел стал причиной смерти воина. Радиоуглеродный анализ артефакта подтвердил его датировку XVI–XV вв. до н.э.Данный тип наконечников отличается как эстетической формой, так и улучшенными аэродинамическими характеристиками. В древности он широко использовался, особенно среди народов Востока и в тюрко-мусульманских культурах. Лепестковидные наконечники применялись как в боевых действиях, так и для охоты. Их особый дизайн обеспечивал высокую пробивную способность и усиливал ранящий эффект при попадании в цель.
